Hoe ziet een rouwen eruit?

Sommige mensen denken dat rouw in verschillende opvolgende fase verloopt. Dat rouw een begin en een eindpunt heeft. Hierdoor lijkt het net alsof je volgens een bepaald model en structuur moet rouwen. Dit brengt nog wel eens verwarring als dit in de praktijk toch echt heel anders loopt. De vraag; ‘doe ik het wel goed’ is vaak aan mij gesteld. Dit komt voornamelijk omdat het 5 fasenmodel (Elisabeth Kübler-Ross) lang hét model is geweest die werd gebruikt bij rouw en verlies. Het is goed om te weten dat rouw er voor iedereen anders uit ziet en dat rouwen dus niet opvolgende fasen verloopt. Het is zo uniek als de vingerafdruk van je vinger. Je kunt beter praten over rouwtaken (Manu Kierse). Deze rouwtaken lopen door elkaar. Dit betekent dat rouwen hard werken is aan verschillende taken. Rouw kun je niet plannen en er is geen handboek voor (hoe graag we dat ook zouden willen!). De emoties en gevoelens komen soms op wanneer je het niet verwacht.

Iedereen rouwt weer anders en heeft ook behoefte aan andere dingen op verschillende momenten. De kunst is om er op dat moment dan aandacht aan te leren geven, je te laten troosten en delen of op een later moment aandacht geven aan je verdriet. De rouw kan bijvoorbeeld opkomen op belangrijke verjaardagen, feestdagen en sterfdata. Of wanneer je een geur, muziek of voorwerp ziet die je erg doet denken aan degene die er niet meer is. Voel vooral wat voor jou goed voelt op dat moment. Het kan soms ook fijn zijn juist helemaal niet bezig te zijn met de rouw en verlies, maar juist bezig te zijn met je herstelgerichte dingen en afleiding. Dit is dan ook helemaal oké. Probeer om een mooie balans voor jezelf te vinden tussen verliesgericht rouwen en herstelgericht rouwen (Duale procesmodel, Stroebe en Schut). Op deze manier kun je het verlies leren integreren. Dit stukje hoort nu ook bij jou. Het mag erbij horen. 

Ook een vraag aan Remco? Stuur jouw vraag naar: eva@modern-mourning.com

 

Remco Groenewegen (32) is rouwcoach en begeleid jongeren en jongvolwassenen die te maken krijgen met rouw, verlies en tegenslag vanuit zijn praktijk in Amsterdam en online. Op jonge leeftijd kwam hij er achter dat het leven niet altijd loopt volgens (jouw eigen) plan. Toen hij 19 jaar oud was overleed plotseling zijn vader en na een lang ziekteproces overleed zijn moeder toen Remco 25 was. Door deze ervaringen weet hij als geen ander hoe het voelt om vast te zitten in verdriet, maar ook hoe je leert om hiermee om te gaan. Elke maand beantwoord Remco vragen van lezers, ditmaal de vragen die hij in zijn carrière als rouwcoach het meest gesteld wordt.

 
Vorige
Vorige

Docu: Dood in de Bijlmer

Volgende
Volgende

Must read ‘De dingen die je vergeet’